3 | OTWARCIE ZMYSŁÓW
Jeśli zgodzisz się na definicję medytacji, jako oswojenia się z czymś, to zapraszam do nowego miejsca w lesie, tam jeszcze nie byłaś/eś, tam się nie zatrzymywałaś/eś, ale to tam będziesz oswajał/a swój oddech.
Stań wygodnie.
Rozejrzyj się powolutku dookoła. Zobacz, co masz pod nogami? Pochyl się, dotknij. Spójrz w górę? Jak tu jest?
Jeśli masz ochotę – zamknij oczy, wyprostuj plecy, rozluźnij ramiona i oddychaj swoim naturalnym oddechem. Zauważ i poczuj swój oddech. Zrób wdech. Poczuj zapach, chłód lub ciepło powietrza, jego dotyk we wnętrzu nosa, gardle… Zauważ jak przepływa do płuc, brzucha, przez całe twoje ciało rozprowadzając tlen w każdy jego zakamarek. Teraz wydech, tak samo uważny…
Powtórz to ćwiczenie kilka razy. Nie zmieniaj tempa oddechu, lecz bądź świadomy jego stałej obecności i możliwości powrotu do niego jeśli zaczniesz się rozpraszać…
Mając jeszcze zamknięte oczy, spróbuj usłyszeć dźwięki bliskie i odległe. Co słyszysz?
Las jest idealnym miejscem do obserwacji żyjących w nim zwierząt. Odkrywanie właścicieli tropów i śladów będzie dla Ciebie okazją do uważnego wejścia do ich świata. Gdy odnajdziesz tropy, nie jest ważne czyje, spróbuj podążać wzdłuż nich stawiając stopy w podobnej odległości jak tropy od siebie. Jeśli nie znajdziesz tropów, zrób własne. Wejdź w las poza szlakiem, wyobraź sobie, że jesteś jeleniem, danielem, lisem – wybierz i spróbuj poruszać się jak on – wolno, dostojnie, czujnie, odważnie unosząc głowę.
Może otrzesz się o drzewo, zwęszysz inne stworzenie, posmakujesz sosnowych igieł?
Refleksja: Jaki jest las z perspektywy zwierząt?
Kolejny punkt: 4 | WĘCH
Poprzedni punkt: 2 | LEŚNA BRAMA DO KRAINY BUKA
