Formy ochrony przyrody w PKWE
W Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej znajdują się cztery rezerwaty przyrody: „Buki Wysoczyzny Elbląskiej”, „Kadyński Las”, „Dolina Stradanki” oraz „Nowinka”. Z Parkiem graniczy także rezerwat przyrody „Zatoka Elbląska”.
Na obszarze Parku jest także wiele pomników przyrody: drzew, alei i głazów narzutowych. Najbardziej znane to dąb im. Jana Bażyńskiego w Kadynach (jeden z najstarszych i największych dębów w Polsce), „Diabelski Kamień” leżący w korycie Srebrnego Potoku w elbląskiej „Bażantarni”. Największym głazem narzutowym jest leżący tuż przy brzegu w wodach Zalewu Wiślanego „Święty Kamień” mierzący w obwodzie 13,8 m.
W Parku znajdują się użytki ekologiczne: „Marszałkowe Bagna”, „Bagienne Pola”, „Polder Jagodno I”, „Polder Jagodno II” oraz „Troyl”, a w otulinie Parku: „Bagno Edwarda”.
Dla zachowania i ochrony głębokich, zalesionych jarów w północno-zachodniej części Parku utworzono obszar Natura 2000 o nazwie „Doliny erozyjne Wysoczyzny Elbląskiej” (PLH 280029) o łącznej powierzchni 2289,53 ha.
Na terenie Parku występuje wiele chronionych gatunków roślin, grzybów i zwierząt.
