Orzesznice leszczynowe w gnieździe.
Fot. Z. Zagrodzki
Orzesznica leszczynowa
Orzesznica leszczynowa (Muscardinus avellanarius L) to niewielki gryzoń z rodziny popielicowatych (zwanych również pilchowatymi lub po prostu pilchami). Wielkością przypomina mysz domową i jest najmniejszym przedstawicielem rodziny pilchowatych w Polsce.
Orzesznice, jak inne popielicowate, występują w lasach liściastych i mieszanych, najczęściej w buczynach i grądach. Preferują lasy liściaste o rozbudowanej warstwie podszytu, czyli z dużą ilością krzewów. Mogą także występować w zaroślach i żywopłotach. Głównym pokarmem orzesznic są nasiona i owoce drzew, pączki i liście, choć czasami zwierzęta te żywią się też owadami i ich larwami.
Orzesznice prowadzą nocy, nadrzewny tryb życia. Budują kuliste gniazda wśród gęstych gałązek krzewów, mogą także zamieszkiwać dziuple, a także specjalne budki lęgowe. Orzesznice mają dwa rodzaje gniazd: lęgowe (te są większe) i letniskowe, stanowiące kryjówkę, których jest zazwyczaj kilka. Jesienią zapadają w sen zimowy (odrętwienie zimowe), zimę przesypiają w norkach pod ziemią, ukrytych pod liśćmi i między korzeniami drzew. Zazwyczaj w jednej kryjówce zimuje kilka zwierzątek.
Orzesznica jest gatunkiem objętym ochroną ścisłą.
